Rusza akcja protestacyjna ZNP
6 kwietnia 2014
3. kwietnia 2014 r. w ramach akcji protestacyjnej Związku Nauczycielstwa Polskiego rozpoczęło się oflagowanie szkół i placówek oświatowych!
Związkowcy przeprowadzą także kampanię informacyjną wśród nauczycieli dotyczącą wprowadzenia do szkół podstawowych asystentów nauczycieli zatrudnianych na podstawie Kodeksu pracy.
Taką decyzję podjęło 2 kwietnia Prezydium Zarządu Głównego ZNP. Jak czytamy w uchwale Prezydium ZG ZNP, ogólnopolska akcja protestacyjna ZNP „Dość tego!” może być realizowana także w innych formach. Od marca Związek rozpowszechnia wśród pracowników szkół plakaty „Nauczyciel uczy, asystent asystuje” (plakat został m.in. wydrukowany w ostatnim numerze „Głosu Nauczycielskiego” z 2 kwietnia; prosimy o wywieszenie plakatu w szkołach!).
Prezydium ZG ZNP wystosowało także Apel do nauczycieli, w którym podkreśla, że wątpliwości i sprzeciw Związku budzi zapis w projekcie nowelizacji ustawy o systemie oświaty, wprowadzający do szkół stanowisko asystenta nauczyciela, w brzmieniu:
„W szkole podstawowej, w tym specjalnej i integracyjnej, może być zatrudniony asystent nauczyciela, do którego zadań należy wspieranie nauczyciela prowadzącego zajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze lub zajęcia świetlicowe lub wspieranie osoby, o której mowa w ust.1a. Asystent nauczyciela wykonuje zadania wyłącznie pod kierunkiem nauczyciela prowadzącego zajęcia lub osoby, o której mowa w ust.1a”.
Uchwała Nr 12/2014 Prezydium Zarządu Głównego ZNP z dnia 2 kwietnia 2014 r. w sprawie Ogólnopolskiej Akcji Protestacyjnej ZNP „Dość tego!”
Uchwała Nr 1/2014 ZG ZNP z dnia 18 marca 2014 r. w sprawie Ogólnopolskiej Akcji Protestacyjnej ZNP „Dość tego!”
Oddział ZNP w Szczucinie od samego początku aktywnie uczestniczy w Ogólnopolskiej Akcji Protestacyjnej ZNP „Dość tego!”. Braliśmy udział w Ogólnopolskiej Manifestacji Pracowników Oświaty w Warszawie 23 listopada 2013 r. Razem daliśmy piękny wyraz solidarności zawodowej: ulicami Warszawy maszerowało ponad 20 tysięcy nauczycieli, pracowników szkolnej administracji i obsługi, wspierali nas rodzice i samorządowcy. Mówiliśmy o godności i autonomii zawodowej, o niezgodzie na podporządkowanie szkół samorządom, o skutkach komercjalizacji i prywatyzacji oświaty, które boleśnie odczują następne pokolenia. Podkreślaliśmy, że chcemy spokojnie pracować, a nie wdrażać kolejne niepotrzebne reformy i marnować czas na biurokrację. Był to bodaj pierwszy protest, który nie dotyczył postulatów płacowych, lecz powodowany był troską o jakość kształcenia i publiczną edukację w Polsce.
